माझी व्यथा---एक प्रेमी

कशी सांगू माझी व्यथा,

आयुष्यातल्या पुस्तकातली न संपणारी एक कथा,

दिवसा मागुन दिवस गेले,
मन माझे तुझ्या विचाराने वेडे झाले,

ह्रुदयाचे ठोके तिथेच बंद पडले,
जेव्हा "माझ्या आयुष्यातून निघून जा "
असे तू म्हटले,

देह माझा जीवंत आहे,
प्रत्येक वलनावर ठोकर तो खात आहे,
वार्यसार्खा सैरभैर फिरत आहे,
नको त्या दिशेने तो जात आहे,

डोळ्यात माझ्या एक चेहरा आहे,
ह्रुदयात कोरलेले तुझे नाव आहे,

शरीरातले रक्त सारे संपत आहे,
दारू रक्ताची जागा घेत आहे,

वेड्या सारखा मी कुठे ही रडतो,
दारूच्या नशेत मी कुठे ही जाउन पडतो,

आकाशात पाहून तुटनार्या तार्याची वाट मी बघतो,
तू पुन्हा यावी हीच वेड्यासारखी मागणी मी करतो,

माझ्या हातात तुझ्या हाताचे ठसे मी शोधतो,
कसे सापडणार मला तुझ्या हाताचे ठसे ...
त्याच हाताने दारुची बाटली मी तोंडाला लावतो,

तू आयुष्यभर सुखी रहावे,
हीच एक आशा आहे,
माझे आयुष्य लवकर संपत नाही,
हीच माझी व्यथा आहे...हीच एक व्यथा आहे......

------------शिरीष सप्रे (२१/११/२००९)--------------