Wednesday, March 10, 2010

बाबा - एक दोस्त..

श्रीफळ जसे बाहेरून कठीण असते पण आतून त्याला मलई असते..."बाबा" हेही कठोर असले तरी आतून प्रेमाचा एक अथांग असा सागर असतो...त्यावर माझा एकप्रयत्न...

कठोर असे वा असे शिस्तबद्ध..
असतो असा एकच व्यक्ती ...
असतो तो लयबद्ध...

"बाबा" म्हनीतो आपण ज्यांना
असतात ते एक मित्र...
घेतात सांभाळुनी आपल्यासारख्या तरुणांना..
असे ते एक सच्चे दोस्त..

येती भय मनी जेव्हा..
बाबांची येते मज आठवण..
ठेवुनी खांद्यावरती हाथ विश्वासानी..
"घाबरू नकोस बाळ" लढ तू असे ते म्हण..

दाखवत नाही प्रेम कधी ते तुम्हा..
असते मनी प्रेम खूप..
व्हावा मुलगा मोठा आपुला..
करावी त्याने काही चूक...

कठोर दिसे बाहेरुनी जरी ते..
मनी असे प्रेमाचा झरा..
समजेल आपणास प्रेम ते..
विचार तर तुम्ही खरा करा...

दमले आहेत बाबा आत्ता..
द्यावे त्यांना आपण सुख..
घ्या मिठीत मज तुम्ही एकदा..
नाही होणार आत्ता कोणतीच चूक...कोणतीच चूक....

------------शिरीष सप्रे (१६-०१-२०१०)----------

No comments:

Post a Comment