प्रतिक - आपल्या प्रेमाचे...

आठवतो तो वाडा..

बांधला होता आपण..
प्रेमाच्या त्या आठवणीत..
पाया रचला होता आपण..

सुंदर असा वाडा तो..
नजरेत प्रत्येकाच्या भरायचा..
येणारा - जाणारा पाहुनी त्यास..
आपल्या प्रेमाची दाद तो द्यायचा...

क्षणात काही चित्र पालटले..
अन प्रेमाच्या वाड्याचे तळ ते..
अचानक दुभंगले....

प्रेमाची ती देणगी..
नियतीला मान्य नव्हती...
आपल्या प्रेमाची ती मूर्ती..
जगाला पाहू द्यायची नव्हती..

असले उरले जरी ते अवशेष..
जिद्द मात्र माझी जिवंत आहे..
पाहुनी वाट दरवाजावर त्या मी..
प्रेमाचे प्रतिक ते बनवत आहे...प्रतिक ते बनवत आहे...

---------------शिरीष सप्रे (३-३-२०१०)-------------