Thursday, April 17, 2014

आज या भक्ताने तुला ललकारले होते…

सांग मला. . . 

आलोय आज तुझ्या चरणी
असंख्य प्रश्नांचे ते गाठोडे घेउनि
आहेत सोडवायची कोडी आज मजला
का बसला आहेस तू कठोर बनुनी. . .


सांग मला. . . 

काय कमतरता होती भक्तीत माझ्या
नैराश्यचे पारडे माझ्या पदरी पाडलेस
तरीही विश्वास ठेवला होता तुजवरी सदा
या भक्ताचे गाऱ्हाणे एकदाही न तू ऐकलेस. . . 


सांग मला. . . 

पाया कुटुंबाचा बनायचे होते मजला
तुझ्या आशीर्वादाची याचना फक्त होती
न मागितले काही, कष्ट ते माझे होते
ना लाभली कृपादृष्टी, नजर तू फिरवली होती. . .


सांग मला. . . 

जन्मो जन्माचा ऋणानुबंधनाचा सोहळा
तुझ्याच इछेचा तो भाग होता
सात जन्मांच्या वचनाचा तो खेळ
सात दिवसही ना टिकला होता. . . 


सांग मला. . . 

तुझीच इच्छा आहे समजुनी मी
नव्याने पुन्हा सुरुवात केली
बदलले शहर, सोडले घरासी त्या
तरीही मजला तू साथ ना दिली. . . 


सांग मला. . . 

आहे वास्तव्य तुझे खरे दुनियेत
का दगड बनुनी तू उभा आहेस
पडले माझी कष्ट, भक्ती कमी कुठे
कि माझ्यापासूनच तू असा आज दुरावला आहेस. . . 


या दगडाच्या इमारतीत माझे
शेवटचे तुझ्याकडे येणे होते
हसुनी झेलीन तुझ्या वक्र दृष्टीस आत्ता
आज या भक्ताने तुला ललकारले होते…तुला ललकारले होते…


---------------------शिरीष सप्रे (१७-०४-२०१४)---------------------- 
 

Wednesday, March 5, 2014

अन आज सागरही शांत आहे...!

ओळखले मला ...
.
.
हो, मीच तो तुमचाच
सदा तुमच्या सोबतचा
तुमच्या सुख दुखात मिसळणारा
दुख स्वताचे लपवणारा..…


किती सारे अविस्मरणीय क्षण होते
सारे काही सर्व भूलावले होते
क्षणांसी तुमच्यासोबत जगताना
हास्य ओठी खुलले होते .....


हर एकाची कट्ट्यावरील ती हजेरी
हर एकाशी बोलण्यास चढा-ओढ होती
तारा हृदयाच्या जुळल्या होत्या प्रत्येकाशी
अन आज हाथी आठवणींची शिदोरी होती .....


रंग मैत्रीचे चित्रात भरले होते
जुन्या नात्यांचे फुल बहरत होते
न होती चाहूल त्या वादळाची मजला
स्वतासी त्या रंगात रंगवले होते .....


मैत्रीच्या या अथांग सागरात
कोणी एक वादळ असे  उठले
डगमगावले मैत्रीच्या नौकेस असे
अन मला मात्र त्या किनारी फेकले .....


अथांग तो सागर मजला जणू
अनोळखी असा वाटू लागला
केला प्रयत्न एकरूपी त्यात होण्याचा
किनारा ही सागरा पासुनी दुरावू लागला.....


विश्वास ठेवला होता तुम्ही
का एका वादळात नाती तुटली
दुरावलो क्षणात सर्वांपासुनी
मर्यादेची होती का नाती जुळलेली.....


पहा एकदा किनार्यावरी तुम्ही
आजही तुमच्याच प्रतीक्षेत आहे
उद्वस्तवले मजला त्या वादळाने
अन आज सागरही शांत आहे.....अन आज सागरही शांत आहे.....
---------------शिरीष सप्रे (४-०३-२०१४)---------------