Monday, July 29, 2013

कोण होतास तू....काय झालास तू …

आठव तो दिवस तू आज
लेखणीस तुझा प्रथम स्पर्श होता
अबोल मनातील शब्दांना तेव्हा
काव्यात गुंतायचा प्रथम प्रयत्न होता …

चुकलास तेव्हा तू
खचलास तेव्हा तू
करुनी दृढ निश्चय मनाशी
पुन्हा लढलास तू …

संकटे आजवर अनेक अशी
या उभ्या आयुष्यात आली
आठव तो काळ तू जेव्हा
त्यावरी हसत मात तू केली …

खरा योद्धा बनुनी तू सदा
संकटाना सामोरे जात राहिला
पहा आज स्वताकडे तू आज
का असा एका नैराश्यात तू हरला …

आहे दुख जवापाडे म्हणुनी तू
त्यावरी मात तू करत आलास
आज यशाच्या उंबरठ्यावरी असताना
का सारी हिम्मत तू असा हरलास …

नवी स्वप्ने, नव्या कल्पनांच्या जागी
नैराश्याची घरे तू बांधलीस
ना ओळखले स्वतासी तू अजूनही
इच्छा मनाची अलगद तू मारलीस …

खरा योद्धा म्हणुनी तू
सर्वांसामोरी आदर्श तू होतास
एका अपयशाशी खचुनि तू
आज स्वतापासुनी दुरावत होतास…

वाटते खंत आज या मनास
एकेकाळी कोण होतास तू
पहा आज स्वतासी तू आरशात
आज काय झालास तू …

आहे बाहूत बळ तुझ्या आजही
त्यांसी यशाचे धडे आज पुन्हा गिरवू दे 
घे भरारी या गगनी पुन्हा एकदा
समंत आसमांत तुझ्या नावाने गुंजू दे …

सलेल हि वेळही हळुवार
हिम्मत ती ध्यानी मनी ठेव
वाहतील सौख्याचे ते वारे
विश्वास स्वतावरी तू ठेव … विश्वास स्वतावरी तू ठेव …
--------------शिरीष सप्रे (२९ - ०७ - २०१३)-----------------

Wednesday, July 10, 2013

बेधुंद होऊनी ते बरसणार .....

पावसाची ती सर आज जणू
आपल्याच  धुंदीत बरसत होति
चिंब भिजवुनी सर्वांस आज ती
वातावरण जणू हर्षवीत होति…

बेधुंद पावसाची सर पाहताना
मनी एक विचार चटका लावूनी गेला
होता बेधुंद तू हि असा कोण्या काळी
का असा अचानक  हरवलेला...

शब्दांसी काव्यात गुंफणे हे
जणू तुझे  जीवन होते
कोणता काळ ओढवला होता असा
आज शब्द सारे तुझे हरवले होते…

संवाद तुझ्या  मुक्या मनाचा
काव्यरुपात सदा असायचा
अबोल करुनी काव्यास आज असे  
भाव मनीचा कसा व्यक्त करायचा...

थैमान घातलेल्या मनातील प्रश्नांनी
तूझ्याच शब्दांपासुनी तूजला दूर लोटले
न कळले त्या  मनासही कधी तुझ्या 
अंतर त्या शब्दांपासुनी होते किती वाढले ….

आहे त्या मुक्या मनासही आज
शब्दरूपी काव्यात गुंफायचे
जाणते तुझी व्यथा सारी ते
तुझ्याच काव्यात आहे त्यासी रंगायचे...

हो तू हि बेधुंद आज
या पावसाच्या सरी बरोबर
चिंब भिजव काव्यांनी तुझ्या
ना विचार करू तू क्षणभर...

तुझेच शब्द सारे हे
तुझीच बोली ओळखणार
आसुसलेले आहे तुझ्या साथीसाठी
तुझ्याच काव्यात बेधुंद होऊनी ते बरसणार ..... बेधुंद होऊनी ते बरसणार .....
--------------------शिरीष सप्रे (१० -०७-२०१३ )------------------------------