बेधुंद होऊनी ते बरसणार .....

पावसाची ती सर आज जणू
आपल्याच  धुंदीत बरसत होति
चिंब भिजवुनी सर्वांस आज ती
वातावरण जणू हर्षवीत होति…

बेधुंद पावसाची सर पाहताना
मनी एक विचार चटका लावूनी गेला
होता बेधुंद तू हि असा कोण्या काळी
का असा अचानक  हरवलेला...

शब्दांसी काव्यात गुंफणे हे
जणू तुझे  जीवन होते
कोणता काळ ओढवला होता असा
आज शब्द सारे तुझे हरवले होते…

संवाद तुझ्या  मुक्या मनाचा
काव्यरुपात सदा असायचा
अबोल करुनी काव्यास आज असे  
भाव मनीचा कसा व्यक्त करायचा...

थैमान घातलेल्या मनातील प्रश्नांनी
तूझ्याच शब्दांपासुनी तूजला दूर लोटले
न कळले त्या  मनासही कधी तुझ्या 
अंतर त्या शब्दांपासुनी होते किती वाढले ….

आहे त्या मुक्या मनासही आज
शब्दरूपी काव्यात गुंफायचे
जाणते तुझी व्यथा सारी ते
तुझ्याच काव्यात आहे त्यासी रंगायचे...

हो तू हि बेधुंद आज
या पावसाच्या सरी बरोबर
चिंब भिजव काव्यांनी तुझ्या
ना विचार करू तू क्षणभर...

तुझेच शब्द सारे हे
तुझीच बोली ओळखणार
आसुसलेले आहे तुझ्या साथीसाठी
तुझ्याच काव्यात बेधुंद होऊनी ते बरसणार ..... बेधुंद होऊनी ते बरसणार .....
--------------------शिरीष सप्रे (१० -०७-२०१३ )------------------------------