मुक्तता होती द्यायची ....

होते केस विखुरलेले तिचे ,
अंगावर मळकट पांढरी साडी,
स्वताशीच काहीतरी बोलायची,
एकदा एका गावात होती अशी बाई..

एकटीच अशी राहायची
दूर-दूर रानात भटकायची
पडला अंधार गावात की मग
झाडाखाली येउनी बसायची..

रात्रीचे तिला भान नसायचे
नव्हती श्वापदांची हि भीती
लोकही सारे घाबरायचे तिला
होती अशी एकदा एका गावातली स्थिती..

एकदा एका गावात रात्रीचा
कहर असा जणू झाला..
अमावास्येच्या रात्रीचा तो.
खेळ सारा पूर्ण झाला ...

पाहत होती वाट ती
अमावास्येच्या त्या रात्रीची
करुनी मुक्तता स्वताची त्या रात्री
मुक्तता होती द्यायची तिला त्या प्रेमाची..तिला त्या प्रेमाची....

------------------शिरीष सप्रे(१६-६-२०१०)------------------