Thursday, October 13, 2011

बंधन हि अखेरच्या क्षणा पर्यंतची...

मैत्रीचा धागा हा आपुला
नकळत असा जोडला
तूच पाठीराखा माझा
होता
दुखणं माझे स्वतावरी घेत होता ...

नकळत तुजसी दुखावले मी
अनेकदा अपशब्द वापरले मी
न घेतले मनी माझे बोलणे
सदा सुखात नान्दलो मी ...

दुखांचा डोंगर बनुनी तू
सदा स्वतासी चटके सोसले
सुखाचे क्षण माझ्या पायी नांदले
बनुनी दैव तुजला..माझ्या जीवनी पाठवले...

साथ तुझी जन्मो जन्माची
मैत्री आपुली अखेरच्या श्वासा पर्यंतची..
गिरवतील धडे मैत्रीचे आपुल्या
बंधन हि अखेरच्या क्षणा पर्यंतची...
--------------शिरीष सप्रे(१३-१०-२०१०)-----------

1 comment: