काहीच मुळी कळत नाही..
पाहतेस रडताना मला असे..
तरीही दया तुला येत नाही..
यावे वादळ समुद्रात जसे...
तसे आपल्या जीवनात आले..
जाणार्या प्रेमाच्या नौकेला त्या..
पूर्णता डूबवूनी गेले...
सच्चे आहे प्रेम माझे..
म्हणुनी पोहत किनार्यावर आलो..
पहिले दूर जाताना जेव्हा तुला..
मी न माझा राहिलो....मी न माझा राहिलो..
समजावले तुला अनेकदा मी..
तुला न ते कळाले..
ढाळले रक्ताचे अश्रू ते..
तेही तू न जाणले...
आयुष्याच्या दिव्याचे तेल
ते आता संपत आहे..
तेवणारा दिवा तुझ्या नावाचा..
तो हि आता विझत आहे..तो हि आता विझत आहे....
--------------------शिरीष सप्रे (७-३-२०१०)------------------
पाहतेस रडताना मला असे..
तरीही दया तुला येत नाही..
यावे वादळ समुद्रात जसे...
तसे आपल्या जीवनात आले..
जाणार्या प्रेमाच्या नौकेला त्या..
पूर्णता डूबवूनी गेले...
सच्चे आहे प्रेम माझे..
म्हणुनी पोहत किनार्यावर आलो..
पहिले दूर जाताना जेव्हा तुला..
मी न माझा राहिलो....मी न माझा राहिलो..
समजावले तुला अनेकदा मी..
तुला न ते कळाले..
ढाळले रक्ताचे अश्रू ते..
तेही तू न जाणले...
आयुष्याच्या दिव्याचे तेल
ते आता संपत आहे..
तेवणारा दिवा तुझ्या नावाचा..
तो हि आता विझत आहे..तो हि आता विझत आहे....
--------------------शिरीष सप्रे (७-३-२०१०)------------------
No comments:
Post a Comment