बाळाचे पोट ती भरत असते...
मायेच्या छायेत त्याला..
ती वाढवत असते अशी हि..
" आई " असते...
लहानांच्या चुका ती..
स्वतावर घेत असते..
करते त्रास सहन स्वत ती..
लहानांचा आधार ती बनत असते..
अशी ती " ताई " असते..
करते आपल्या कुंकूचे रक्षण..
त्याच्या सुखासाठी ती झटत असते..
ठेवुनी व्रत वट - पौर्णिमेचे ती..
त्याच्या आयुष्याची मागणी देवाकडे करत असते..
अशी ती एक " अर्धांगिनी " असते...
घेते समजुनी आपल्याला ती..
वेळो वेळी आपलीच काळजी असते..
असते सामावलेले गोड हास्य तिचे..
आपल्याच त्या हास्यात..
अशी ती एक " सखी " असते...
खेळवते जी स्वतच्या अंगावर त्यांना..
सांगुनी गोष्टी त्यांना बाळकडू देत असते..
दाखवुनी योग्य मार्ग लहानांना त्या..
प्रेमाचा वर्षाव ती करत असते..
अशी ती एक " आजी " असते..
अशी हि स्त्री
विविध रुपात जगत असते..
करुनी समर्पित आयुष्य आपल्यासाठी..
आपुले आयुष्य ती बहारत असते...बहारत असते...
-------------शिरीष सप्रे(८-३-२०१०)------------
मायेच्या छायेत त्याला..
ती वाढवत असते अशी हि..
" आई " असते...
लहानांच्या चुका ती..
स्वतावर घेत असते..
करते त्रास सहन स्वत ती..
लहानांचा आधार ती बनत असते..
अशी ती " ताई " असते..
करते आपल्या कुंकूचे रक्षण..
त्याच्या सुखासाठी ती झटत असते..
ठेवुनी व्रत वट - पौर्णिमेचे ती..
त्याच्या आयुष्याची मागणी देवाकडे करत असते..
अशी ती एक " अर्धांगिनी " असते...
घेते समजुनी आपल्याला ती..
वेळो वेळी आपलीच काळजी असते..
असते सामावलेले गोड हास्य तिचे..
आपल्याच त्या हास्यात..
अशी ती एक " सखी " असते...
खेळवते जी स्वतच्या अंगावर त्यांना..
सांगुनी गोष्टी त्यांना बाळकडू देत असते..
दाखवुनी योग्य मार्ग लहानांना त्या..
प्रेमाचा वर्षाव ती करत असते..
अशी ती एक " आजी " असते..
अशी हि स्त्री
विविध रुपात जगत असते..
करुनी समर्पित आयुष्य आपल्यासाठी..
आपुले आयुष्य ती बहारत असते...बहारत असते...
-------------शिरीष सप्रे(८-३-२०१०)------------
apli kavita mala far avadali. apan aplya kavitechya madhyamatun samajat jagrukata nirman karat ahat. aplya ya karyas shubhechha!
ReplyDelete