Monday, December 2, 2013

वचन शेवटचे आज निरोप घेताना… !

आज कित्येक तरुण काही कारणास्तव घरापासुनी दुरावतात , नोकरी किवा अनेक कारणा निमित्त. तशाच एका तरुणाचे वचन त्याच्या आई - वडील अन भावासाठी , एक ध्येय काहीतरी करुनी दाखविण्यासाठी..!
 --------------------------------------------------------------------------------------------------
आज घराबाहेर जाता जाता
दुराव्याचे अश्रू नयानि दाटले
जगलो अठ्ठावीस वर्षे या घरात
जीवनाचे बाळकडू इथेच होते घेतले....

हसणे-रडणे ,  आनंद - दुख
यशा- अपयशाचे येथे धडे गिरविले होते
त्या मातृ - पिताच्या छायेखाली मी
सारे काही अनुभवले होते ....

भांडलो मी, तुम्हासी रडवले मी
दुखाचे चटके तुम्हास दिले मी
अपयशाच्या या खडतर प्रवासात
तुम्हास सदा तोडले मी....

जाणत होतो दुख तुमचे
हताश मन माझे हि होते
करुनी पराकाष्टा प्रयत्नांची सदा
नैराश्य पदरी पडत होते ....

तुम्ही ढळलेली हर एक आसवे
स्वप्नात हि मी भुलवणार नाही
वाहतील सुखाचे वारे पुन्हा
प्रयत्नास आता मी थकणार नाही....

दुरावत असलो आज जरी मी
सुखाचे स्वप्न उरी बाळगत आहे
खिलवायचे हास्य तुमच्या ओठी पुन्हा
अबोल मनाची हि आशा आहे ....

ना बोलू शकलो तुम्हासी कधी
आज काव्यातुनी माफी मागत आहे
आहे तुमचाच आभिमान मी सदा
लढा देण्यास आज सज्ज होत आहे ....

आहेत पाणावले डोळे माझे
तुम्हपासुनी आज दूर जाताना
बनीन पाया या घराचा मी
वचन शेवटचे आज निरोप घेताना… वचन शेवटचे आज निरोप घेताना…!
---------------शिरीष सप्रे (२५ - ११- २०१३)---------------------------------

आई - ईश्वरचरणी हीच प्रार्थना आहे…

आई ए आई म्हणुनी या
इवलाश्या ओठी शब्द स्फुरले
तुझ्याच मायेच्या पंखाखाली
जीवनाचे धडे मी गिरविले..

स्वताच्या सुखासी भुलवुनि
आम्हा सुखात सदा ठेवले
झळ दुखाची स्वत सोसली सदा
सुखाच्या वर्षांनी आम्हा भिजविले ..

सुख दुखाची, यशा अपयशाची
अनेक पर्वे तू सदा सोसली
उपवास - प्रार्थना करुनी देवाकडे
आमुच्या सुखाची याचना केली ..

पाहतो थकवा आज आम्ही
तुझ्या या थकलेल्या डोळ्यात
आजही आसुसले आहेत नयन तुझे
आम्हास सदा सुखी पाहण्यात ..

न बोलू शकलो तुझ्याशी कधी
आज कवितेतुनी मांडत आहे
जागलो आहेत तुझ्या कष्टांना आम्ही
तुझ्या नयनी आनंद पहायचा आहे..

सुखावतील नयन तुझे आई
वचन आमुचे तुजसी आहे
आत्मा अन ईश्वर या मेळीत
सुखे सारी तुझ्या चरणी आहे ..

आहे खुप लिहायचे आजही
शब्द तुजसाठी अपुरे आहे
उदंड आयुष्य लाभो या माउलीस
ईश्वरचरणी हीच प्रार्थना आहे… ईश्वरचरणी हीच प्रार्थना आहे…
-------------शिरीष सप्रे (२-१२-२०१२)-------------------------

Thursday, August 22, 2013

पहिली अन शेवटची भेट आमुची ..!

शब्दांचे फक्त बोलणे
आवाजाचे ते ऐकणे
भावना मनातील समजुनी
चित्र आपल्या हृदयी कोरणे...

एका भेटीची ओढ आम्हास
काळापासुनी लागलेली
नियतीस नव्हती मान्य ती
आशा मनो मनी दबलेली ...

तुमच्या मनातील अबोल भावना
डायरीत अन बाप्पास माहिती होत्या
होता प्रयत्न अमुचा जाणायाच्या  त्या
प्रयत्न आमुचा कमी पडत होता...

मी संग्राम अन तू देवयानी असे
अनोखे नाते नकळत जुळले
बोल त्या मालीकेसारखे असे
नकळत मनही त्याति गुंतले...

संग्राम-देवयानी गोड भेटीचा
दिवस  अखेर तो उजाडला
आसुसले मन त्या भेटीसाठी
हर एक क्षण युगासारखा सलला...

भीती, निराशा, अन आनंद
काहूर विचारांचे मनात होते
जवळ येत होती भेटीची वेळ
मनही त्या नजरेस आतुरले होते ...

विले-पार्ले स्थानकावरी आमुची
नजर एका मेकास मिळाली
क्षणात आठवल्या सार्या गोष्टी
मनात आसवांची साठवण झाली ...

वेळेचे भान आम्हा दोघासही
आज काही उरले नव्हते
दाटल्या होत्या भावना सार्या
आज फक्त तिलाच ऐकायचे होते ...

दोन-तीन तासांची भेट आमुची
जन्मो जन्माची जणू वाटत होती
झटपट घड्याळातील काटा सरकत होता
निरोपास मात्र आमुची तयारी नव्हती...

अखेर निरोपाचा क्षण असा
कर्दन काळासारखा उभा राहिला
वचन दिले होते एका-मेकास तरीही
आसवांचा पाउस निरोपी बरसला ...

कधी तुझ्या पुढे मी बाप्पा
एकही गोष्ट ना मागितली
आज पसरतो हाथ तुजपुढे
तिची ख़ुशी हीच इच्छा मनी राहिली...

पहिली अन शेवटची भेट आमुची
हृदयावरी कोरुनि ठेवली
होत्या वाटा आमुच्या वेगळ्या तरीही
देवयानी-संग्राम  नात्याची……गाठ अतूट रहिलि…
---------------शिरीष सप्रे (२२-०८-२०१३)--------------             

Sunday, August 4, 2013

तो बिअर बार..!

वेटर ओर एक बॉटल लाना ।
.
.
शेवटचा घोट संपवत
नव्या बाटलीची फर्माईश केली
डोळ्यात होते अश्रू दाटलेले
 दारूची नशा होती आसवात साचलेली..
 

कोणते दुख मनात माझ्या होते
ज्यासाठी घोट दारूचे लागत होते
रोज दिवसा अखेर होताच क्षणी
पाउले त्या बार कडे वळत होते ..

एका हाथी जळती सिगारेट
होता दुसऱ्या हाथी दारूचा प्याला
झुरके सोडत घोट घेत होतो मी
अन दुखाचा आवंढा होता गिळलेला..

सदा हसत खेळत राहणारा
मन मिळाऊ स्वभावाचा होतो असा
अनोळख्या कोणत्याही व्यक्तीच्या
मनात असायचा माझा  वसा ..

मदतीस तत्पर सदा मी
सहकार्यास  पुढाकार असायचा
होती छबी निराळी माझी अशी
हर एकास मी आपलासा वाटायचा..

एकांत पणाच्या विळख्यात मी
अशा रीतीने अडकलो होतो
असलो चालत या गर्दीत जरीही
स्वतासी आज मी शोधत होतो ..

चटक ती दारूची अशी
या शरीरास लागली होती
होते समजत मजला कि
दारू आज मजसी  पीत होती ..

नैराश्याने माझ्या मनास आज
असे जणू जखडले होते
वैयक्तिक जीवनाच्या उलाढालीत
त्या बिअर बार ला आपलेसे केले होते..

नव्या उमेदीने लढतात सारे कसे
स्वत मी जवळुनी पहिले होते
असेल इच्छा मनाची जर प्रबळ
येणाऱ्या प्रत्येक क्षणाचे सोने मग होते..

 विषाचे ते प्याले मी पीत होतो
समजुनी या मनास उमजले नाही
असेल तो बार तिथेच नसलो मी जरी
पण सुखद क्षण  सोबत माझ्या राहणार नाही..

दुसर्या बाटलीतील शेवटचा घोट घेत
अखेर जीवनाचा आवंढा मी गिळला
मिळाली होती मुक्ती मजला आज
सिगारेटच्या धुरा सोबत, दिवा आयुष्याचा विझला..

होत आहे पश्चाताप या मनासी आज
पुन्हा एकदा लढायला हवे होते
आहे तो बिअर बार आजही तिथेच
पण आयुष्यातील सुंदर क्षणात .. पुन्हा एकदा जगायला हवे होते…
-------------शिरीष सप्रे(४ - ०८ - २०१३)------------------

Monday, July 29, 2013

कोण होतास तू....काय झालास तू …

आठव तो दिवस तू आज
लेखणीस तुझा प्रथम स्पर्श होता
अबोल मनातील शब्दांना तेव्हा
काव्यात गुंतायचा प्रथम प्रयत्न होता …

चुकलास तेव्हा तू
खचलास तेव्हा तू
करुनी दृढ निश्चय मनाशी
पुन्हा लढलास तू …

संकटे आजवर अनेक अशी
या उभ्या आयुष्यात आली
आठव तो काळ तू जेव्हा
त्यावरी हसत मात तू केली …

खरा योद्धा बनुनी तू सदा
संकटाना सामोरे जात राहिला
पहा आज स्वताकडे तू आज
का असा एका नैराश्यात तू हरला …

आहे दुख जवापाडे म्हणुनी तू
त्यावरी मात तू करत आलास
आज यशाच्या उंबरठ्यावरी असताना
का सारी हिम्मत तू असा हरलास …

नवी स्वप्ने, नव्या कल्पनांच्या जागी
नैराश्याची घरे तू बांधलीस
ना ओळखले स्वतासी तू अजूनही
इच्छा मनाची अलगद तू मारलीस …

खरा योद्धा म्हणुनी तू
सर्वांसामोरी आदर्श तू होतास
एका अपयशाशी खचुनि तू
आज स्वतापासुनी दुरावत होतास…

वाटते खंत आज या मनास
एकेकाळी कोण होतास तू
पहा आज स्वतासी तू आरशात
आज काय झालास तू …

आहे बाहूत बळ तुझ्या आजही
त्यांसी यशाचे धडे आज पुन्हा गिरवू दे 
घे भरारी या गगनी पुन्हा एकदा
समंत आसमांत तुझ्या नावाने गुंजू दे …

सलेल हि वेळही हळुवार
हिम्मत ती ध्यानी मनी ठेव
वाहतील सौख्याचे ते वारे
विश्वास स्वतावरी तू ठेव … विश्वास स्वतावरी तू ठेव …
--------------शिरीष सप्रे (२९ - ०७ - २०१३)-----------------

Wednesday, July 10, 2013

बेधुंद होऊनी ते बरसणार .....

पावसाची ती सर आज जणू
आपल्याच  धुंदीत बरसत होति
चिंब भिजवुनी सर्वांस आज ती
वातावरण जणू हर्षवीत होति…

बेधुंद पावसाची सर पाहताना
मनी एक विचार चटका लावूनी गेला
होता बेधुंद तू हि असा कोण्या काळी
का असा अचानक  हरवलेला...

शब्दांसी काव्यात गुंफणे हे
जणू तुझे  जीवन होते
कोणता काळ ओढवला होता असा
आज शब्द सारे तुझे हरवले होते…

संवाद तुझ्या  मुक्या मनाचा
काव्यरुपात सदा असायचा
अबोल करुनी काव्यास आज असे  
भाव मनीचा कसा व्यक्त करायचा...

थैमान घातलेल्या मनातील प्रश्नांनी
तूझ्याच शब्दांपासुनी तूजला दूर लोटले
न कळले त्या  मनासही कधी तुझ्या 
अंतर त्या शब्दांपासुनी होते किती वाढले ….

आहे त्या मुक्या मनासही आज
शब्दरूपी काव्यात गुंफायचे
जाणते तुझी व्यथा सारी ते
तुझ्याच काव्यात आहे त्यासी रंगायचे...

हो तू हि बेधुंद आज
या पावसाच्या सरी बरोबर
चिंब भिजव काव्यांनी तुझ्या
ना विचार करू तू क्षणभर...

तुझेच शब्द सारे हे
तुझीच बोली ओळखणार
आसुसलेले आहे तुझ्या साथीसाठी
तुझ्याच काव्यात बेधुंद होऊनी ते बरसणार ..... बेधुंद होऊनी ते बरसणार .....
--------------------शिरीष सप्रे (१० -०७-२०१३ )------------------------------

Thursday, March 21, 2013

तळ हातावरती मी जपीन....!

गोष्टी प्रेमाच्या अनेक अशा,
अनेकदा पहिल्या अन ऐकल्या होत्या,
रंगी -बेरंगी प्रेमाच्या दुनियेत, 
या हृदयास ही रंग प्रेमाचा भरायचा होता...

अबोल प्रीत प्रेमाची ही
हृदयास या समजत होती,
देईल का साथ या हृदयासी कोण,
आस या वेड्या मनास होती...

मुक्या हृदयाच्या हाकेस या
साद तुझ्या हृदयाची मिळाली,
कळत-नकळत  या वेड्या मनाने,
प्रीत प्रेमाची काव्यात गुंफली...

आयुष्याच्या या नव्या पर्वाची
 सुरुवात तुझ्या साथेने होत आहे,
निरागस कोमल हास्य तुझे
सदा खिलत ठेवीन, वचन हे तुजसी आहे...

न मोजता अन मापता येणारे
प्रेम हे माझे कमी होणार नाही,
रंगी बेरंगी प्रेमाच्या दुनियेतील
माझ्या प्रेमाचा रंग फिका होणार नाही...

हाथात धरुनी हाथ सदा
आयुष्याच्या प्रत्येक पावोली साथ असेल ,
ना तुटेल साथ अन हाथ कधीही
येणाऱ्या संकटा सामोरी, उभा मी असेल...

विश्वास अन प्रेमाचे हे अतूट नाते
प्रत्येक क्षणी सदा मी राखीन,
आहे वचन पहिले आज तुजसी
शीतल हास्य शीतल तुझे, तळ हाता वरती मी जपीन....!
---------------शिरीष सप्रे(१८-०३-२०१३)------------------

Tuesday, January 22, 2013

तुमच्याच बाप्पा सोबत आहे...

वार्याची ती झुळूक आज
हास्य ओठी खिलावूनी गेली..
अधीर लेखणी माझी आज
चित्र तिचे रेखाटुनि  गेली...

आठवला तो पहिला संवाद
दबकतच  आपुल्यात झाला होता..
तुटक्या शब्दांच्या संवादात
स्वरांचा मात्र मेळ जुळला होता...

अनामिक नाते आपुले असे
सहजरीत्या जुळले होते
मनातील भावनांच्या घरात
शब्दांचे सारे वास्तव्य होते...

चंद्राची ती ईर्ष्या पाहुनी
मन माझे सदा हसायचे ..
चंद्रकोरीहुनी मोहक असे
हास्य  तुझ्या ओठी खिलायचे...

सुरुवात अन शेवट दिवसाची
अनामिक त्या नात्याने असायची ..
शीतल चांदण्या रात्रीत अन
प्रेमाच्या रंगांची उधळण व्हायची..

मुक्या मनाच्या अबोल भावना
बाप्पाशी सारे तू सांगायची
संवाद त्या बाप्पाशी पाहुनी,आम्हास  
बाप्पा बनायची इच्छा व्हायची...

निराळे रस्ते त्या अनामिक नात्याचे
काही काळासाठी भुलवले होते
जाउनी नियतीच्या निर्णया पलीकडे
 लढा देण्याचे साहस केले होते...

असलो दुरावलो आम्ही जरी
मनातील जागा तुमचीच आहे
नांदतील सुखे चरणी तुमच्या 
तुमच्याच बाप्पा सोबत आहे... तुमच्याच बाप्पा सोबत आहे...!
------------शिरीष सप्रे(२२-०१-२०१३)------------------------