लाखात एक मनुष्य जन्मतो
कष्ट करूनही अपयश मिळवतो
दुखांचा डोंगर सदा सामोरी असतो
सुख या शब्दालाही तो मुकतो....
ओझी दुसर्यांची वाहता वाहता तो
स्वताचे दुख हास्यामागे लपवतो
असते गरज त्यालाही एका साथीची
नसते कोणी तेव्हा..एकांतात तो रडतो....
अस्तित्व स्वताचे शोधण्यासी
जीवाचा आटापिटा तो करतो
व्यर्थ जातात कष्ट सारे सदा त्याचे
अन देवही त्याची मजा घेत असतो...
त्याच्या मुक्या हृदयाचे हुंदके
आज त्याने सांगावे कोणाला
आहे शोधात तोही एका साथीच्या
व्यथा त्या मनाची कळावी कोणाला...
अपयशाच्या खडतर प्रवासात या
यशाचा रस्ता जरूर तुला दिसणार
ठेव जिद्द मनात तू युद्ध हे तू जिंकणार ..
लाखात एक म्हणुनी ओळखला तू जाणार...लाखात एक म्हणुनी ओळखला तू जाणार...
--------------शिरीष सप्रे(१८-९-२०१०)------------------------------
लाखात एक म्हणुनी ओळखला तू जाणार...
ReplyDelete