रात्र ती वै-याची होती...

अमावास्येच्या घनदाट काळोखी
दूर कुत्रे रडत होती
होत्या जाणवत यातना त्यांच्या
ती रात्र वै-याची होती..

पानांचा होणारा सूळसुळाट तो
कोणीतरी येण्याची सूचना होती
होता चंद्रही लपलेला त्यादिवशी
ती रात्र वै-याची होती..

ये- जा करणार्यांची ती वाट
आज जणू ओसाड होती..
नव्हती होत हिम्मत कोणाची
ती रात्र वै-याची होती..

पिंपळाच्या त्या झाडाखाली
एकटीच ती रडत होती..
होता आक्रोश तिच्या रडण्याचा..
रात्र ती वै-याची होती..

नव्हती मिळाली मुक्ती तिला
कोणाच्या आगमनाची प्रतीक्षा होती,
घेउनी बदला झालेल्या अन्यायाचा
मुक्ती तिला मिळवायची होती..

भंग पावत होती शांतता
किंकाळी त्याची दुमजत होती
मिळाली होती मुक्ती तिला आज
रात्र ती वै-याची होती....रात्र ती वै-याची होती...
--------------------शिरीष सप्रे(३१-५-२०१०)-------------